 Wysłany: Czw 18:22, 23 Sie 2007 Temat postu: |
|
| pierdolcie sie cwele niemyte | |
| Wysłany: Pon 15:16, 02 Kwi 2007 Temat postu: |
|
| Lindsay Lohan Doing A Hung Guy!
http://Lindsay-Lohan-Doing-A-Hung-Guy.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=1206562 |
|
| Wysłany: Nie 18:57, 25 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Nicole Kidman Blowjob!
http://Nicole-Kidman-Blowjob.org/WindowsMediaPlayer.php?movie=1206562 |
|
| Wysłany: Śro 3:49, 21 Mar 2007 Temat postu: |
|
| Jessica Alba In Anal Action Movie!
http://Jessica-Alba-In-Anal-Action-Movie.info/WindowsMediaPlayer.php?movie=1206562 |
|
| Wysłany: Pią 14:48, 18 Lis 2005 Temat postu: historia |
|
| Zespół założony w styczniu 1973 r. na zgliszczach grupy Wicked Lester przez Paula Stanleya (właśc. Stanley Eisen, ur. 20.01.1952 r. w Nowym Jorku, USA - gitara rytmiczna / śpiew) i Gen`s Simmonsa (właśc. Chaim Witz, ur. 25.08.1949 r. w Haifie, Izrael - gitara basowa / śpiew). Poprzez ogłoszenie w magazynie "Rolling Stone" pozyskali pochodzącego z włoskiej rodziny Petera Crissa (właśc. Peter Crisscoula, ur. 20.12.1945 r. w Nowym Jorku, USA - perkusja / śpiew) i Ace`a Frehleya (właśc. Paul Frehley, ur. 27.04.1951 r. w Nowym Jorku, USA - gitara prowadząca / śpiew), który 22 stycznia 1973 roku dołącza do zespołu, nazwa Wicked Lester zostaje nareszcie zrzucona i rodzi się KISS. 30 stycznia 1973 KISS grają pierwszy koncert w The Popcorn, przechrzczone The Coventry tej nocy, w Astoria w Queens, a po ich drugim występie w sierpniu 1973 r. w hotelu "Diplomat" na Manhattanie telewizyjny reżyser Bill Aucoin zaoferował zespołowi swoje usługi i dopomógł w szybkim podpisaniu (24 sierpnia 1973 r. a w październiku rozpoczęli pracę nad nowym albumem) kontraktu z nowo założoną wytwórnią Casablanca Records, należącą do Neila Bogarta. W tym okresie niewiele ponad roku KISS wydał swoje pierwsze trzy albumy (Kiss, Hotter Than Hell, Dressed To Kill), które spotkały się z niewielkim uznaniem. Latem 1975 r. fortuna okazała się łaskawsza po wydaniu longplaya Alive, który zawierał ich pierwszy przebojowy amerykański singiel "Rock`N`Roll All Nite". Powodzenie Kiss zawsze się opierało na występach na żywo. Twarze muzyków ukrywał ozdobny i jaskrawy makijaż (Simmons odgrywał demona, Criss kota, Frehley przybysza z obcej planety a Stanley malował gwiazdę na oku), ubierali się w szokujące kostiumy a na koncertom zawsze towarzyszyły przesadne sceniczne efekty pirotechniczne. W połączeniu z hardrockowymi utworami dawało to razem coś, co zostało określone jako "najwspanialszy rock`n`rollowy show na Ziemi". Sukces występów na żywo spowodował gwałtowny wzrost sprzedaży ich płyt, co doprowadziło wydany w 1975 r. album Alive do statusu ich pierwszej "platynowej płyty" (w styczniu 1976 r.) w USA. Wydany rok później longplay Destroyer odniósł podobny sukces, przynosząc grupie pierwszy singiel, jaki znalazł się w Top 10 w USA (utwór "Beth"), a Peterowi Crissowi nagrodę za skomponowanie tej nietypowej ballady. Kolejne longplaye Rock And Roll Over (11 miejsce na liście Billboardu i tytuł "platynowej płyty"), Love Gun (numer 4 w USA) oraz koncertowy Alive II (dotarł do 7 pozycji najpopularniejszych albumów w USA) potwierdziły czołową pozycję zespołu na rynku płytowym, choć brakowało na nich naprawdę przebojowych utworów. W 1977 r. Kiss uznany został w prestiżowym sondażu Narodowego Instytutu Gallupa, że "KISS to rockowy zespół nr 1 w USA" bijąc Aerosmith, Led Zeppelin i The Eagles w popularności. Zespól stał się marzeniem każdego speca od marketingu. Wspaniale się sprzedawały wszystkie towary "w stylu" Kiss : zestawy do makijaży, maski, gry planszowe i bilardy mechaniczne. Oficyna "Marvel Comics" wydała dwie książki - komiksy z muzykami jako super-bohaterami, a wytwórnia Hanna Barbera Productions i KISS/Aucoin Productions nakręciła 1978 r. dla telewizji NBC pełnometrażowy film science-fiction "Kiss meets the Phantom Of The Park". Szeregi ich fan clubu pod nazwą "Kiss Army" urosły do wielkości wyrażającej się sześciocyfrową liczbą. W 1978 r. wszyscy czterej członkowie grupy wydali albumy solowe, które ukazały się tego samego dnia, co było wyczynem bez precedensu, nigdy potem nie powtórzonym. Płyta Ace`a Frehleya zdobyła wielką popularność w USA i zawierała przebojowy singiel "New York Groove". Gene Simmons z kolei, który zaprosił do studia imponujący zestaw gości, obejmujący m.in. Cher, Donne Summer, Boba Segera I Janis Ian odniósł sukces w Wielkiej Brytanii singlem "Radio-active", który osiągnął tam 41 pozycję. Po ukazaniu się w 1979 r. albumu Dynasty, zawierającego światowy przebój "I Was Made for Loving You", szeregi zespołu zaczęły się chwiać.
W maju 1980 r. odszedł Peter Criss, a zastąpił go muzyk sesyjny Anton Fig, który pojawił się wcześniej na solowym albumie Ace`a Frehleya oraz pomógł dokończyć płytę Dynasty zastępując Petera podczas jego choroby grając w większości utworów. Zagrał również na perkusji na płycie Unmasked, która ukazała się w 1980 r. Pozostał on w zespole do czasu znalezienia stałego zastępstwa w postaci Erica Carra (ur. 12.07.1950 r. w Nowym Jorku a zm. 24.11.1991 r. w Nowym Jorku), który zadebiutował w grupie podczas światowego tournee promującego płytę. Pierwszym longplayem przy którym współpracował Carr, był tzw. concept - album Music From The Edler. Materiał jaki zawierał, stanowił radykalne odejście od typu muzyki tradycyjnie granego przez KISS i zawierał kilka ballad nagranych z udziałem orkiestry i chóru. Ta odważna próba wejścia na nowe obszary nie znalazła jednak należytego oddźwięku u fanów i płyta nie zdobyła nawet statusu "złotej". Frehley, coraz bardziej rozczarowany kierunkiem w jakim zmierzał zespół, opuścił go w 1982 r. zakładając własną formację Frehley`s Comet. Zastąpił go Vincent Cusano (znany później jako Vinnie Vincent), którego Simmons i Stanley poznali podczas nagrywania Creatures Of The Night. Vinnie Vincent jako członek KISS objawił się światu na trasie promującej Creatures Of The Night. W między czasie w maju 1982 r. ukazał się album "Killers". Była to płyta składankowa, zawierająca jednak cztery nie publikowane utwory. W jej przygotowaniu brał udział współpracujący już wcześniej z grupą Bob Kulick. W tym samym roku ukazał się kolejny longplay Creatures Of The Night, tym razem z całkowicie premierowym materiałem, w którym brało udział kilku gitarzystów studyjnych: Bob Kulick, Vinnie Vimcent, Adam Mitchell (przyjaciel Paula, grał w utworze "Creatures Of The Night" oraz dodatkowo Steve Farris zagrał solo w "Creatures Of The Night". Popularność zespołu zaczęła przygasać, co wymagało podjęcia drastycznych kroków. Legendarny makijaż, który ukrywał ich prawdziwe twarze przez prawie dziesięć lat, został zmyty 18 września 1983 r. podczas występu w MTV. Notowanie grupy rzeczywiście wzrosły, czego dowodem była spora popularność kolejnego albumu Lick It Up, którego okładka ukazywała twarze muzyków pozbawione makijażu. Przed nagraniem następnej płyty Vincenta zastąpił Mark St. John (właśc. Mark Norton). Z jego udziałem powstał longplay Animalize. Współpraca z St. Johnem z KISS okazała się jednak bardzo krótkotrwała, na skutek choroby muzyka uniemożliwiającej mu grę na gitarze. W 1984 r. zastąpił go - początkowo chwilowo, a od 1985 na stałe Bruce Kulick (ur. 12.12.1953 r.), brat Boba. kolejne płyty Kiss - Asylium z 1985 r. i wydana dwa lata później Crazy Night - odniosły spory sukces komercyjny, osiągając status "platynowych". Ta ostatnia zawierała m.in. największy angielski przebój zespołu "Crazy Crazy Nights", który 1987 r. dotarł do 4 miejsca na liście singli. Po nich nadeszły dwa kolejne hity z pierwszej czterdziestki "Reason To Live" i "Turn On The Night". W 1988 r. na rynku pojawił się jedynie kompilacyjny longplay Smashes, Thrashes And Hits, ale już rok później nastąpiła premiera kolejnego "normalnego" albumu Kiss Hot In The Shade, na którym znalazł się najwyżej notowany w USA przebój "Forever", napisany wspólnie przez Paula Stanleya i Michaela Boltona. W lutym 1990 r. dotarł on do 8 pozycji Top Ten. Praca nad kolejną płytą, pod okiem znanego producenta Boba Erzina, została przerwana na skutek choroby Erica Carra, który 24 listopada 1991 r. w Nowym Jorku przegrał walkę z rakiem. Jeszcze przed jego śmiercią zespół z pomocą zaprzyjaźnionego perkusisty Erica Singera (za zgodą i wiedzą Carra), zarejestrował nową wersję starego przeboju z "God Gave Rock`n`Roll To You II", który ukazał się na ścieżce dźwiękowej filmu "Bill And ted`s Bogus Journey". mimo straty przyjaciela muzycy KISS nagrali - dedykowany Cerrowi album Revange. Współtwórcą czterech utworów na płycie był Vinnie Vincent, a miejsce przy perkusji zajął Eric Singer (eks. Alice Cooper i Black Sabbath). W 1993 r. dla uczczenia 20 rocznicy powstania i sprzedania w tym czasie ponad 70 milionów płyt, grupa KISS wydała album Alive III, zawierający nagrania z ich ostatniego tournee po USA. Z historią obejmującą trzy dekady KISS jest jedną z najbardziej wpływowych grup w dziejach hard rocka. Po dwóch latach ciszy wokół KISS, w trakcie których muzycy zajmowali się filmem (Gene), musicalem (Paul) i grą w innych grupach (Bruce & Eric), w roku 1995 zespól zaprezentował swoim fanom na całym Świecie coś w rodzaju „objazdowego muzeum“, a mianowicie "Worldwide Kiss Convention". Grupa osobiście prezentowała swoje kostiumy i pamiątki z czasów swojej świetności. Już na pierwszym spotkaniu w Los Angeles do zespołu dołączył Peter Criss. A gdy w 1996 MTV zaproponowało KISS zagranie koncertu Unplugged (wydanego zresztą później na płycie o tym samym tytule), a w ostatnich 4 nagraniach zagrał Peter Criss wraz z Eric Singer`em oraz obok Bruce´a Kulicka zagrał także Ace Frehley. Po tym koncercie coraz głośniej zaczęto mówić o powrocie na szczyty. Jeszcze tego samego roku (16 kwietnia) KISS, na lotniskowcu armii amerykańskiej, podczas konferencji prasowej, która była transmitowana do 58 krajów, ogłosił, że pierwszy raz od 17 lat grupa w starym składzie i make-up wyrusza na światowe tournee. Bilety na "Reunion-Tour" wysprzedano w ciągu kilku godzin. Na pierwszy koncert tournee w Detroit (28 czerwca) przyszło 70 tysięcy fanów. Znane grupy metalowe, jak Metallica i Anthrax, poprzerywały swoje trasy koncertowe by w tym dniu zobaczyć powrót "najgorętszego bandu na kuli ziemskiej". "Reunion-Tour" trwał ponad rok i zakończył się w Londynie. Zobaczyło go ponad 2 miliony osób, a grupa dala około 200 koncertów. Grupa aby wywiązać się z umowy z wytwórnią Mercury i wydać jeszcze jeden album w składzie z Brucem i Ericem wydała w 1997 roku album Carnival of Souls, a że właśnie wtedy w Ameryce królował taki rodzaj muzyki to KISS jak to już wcześniej bywało poszli w tym kierunku. Płyta wśród zwolenników grupy cieszy się jednak najmniejszym uznaniem. W 1998 roku przyszła kolej na pierwszą płytę od czasów gdy Ace (Music From The Edler) i Peter (Dynasty) opuścili zespół. Krążek Psycho Circus od razu zyskał miano złotego. Licząc się z takim przyjęciem płyty, grupa pracowała już nad następną trasą koncertową. Na "Psycho Circus Tour" fani zobaczyli oprócz świetnego show jeszcze coś więcej. KISS jako pierwsi na Świecie zaprezentowali na koncertach trójwymiarowe show, które oglądać można było przez specjalne okulary. Po kolejnym sukcesie grupa zaczęła zastanawiać się nad zakończeniem historii KISS. I w roku 2000 wyruszyła na pożegnalna trasę "Farewell". Jednak jak w każdej rodzinie dochodzi do sprzeczek, tak też nie ominęły one grupy. Na wiosnę 2001 roku zespól opuścił po raz drugi Peter Criss, a jego miejsce na koncertach w Australii i Japonii zajął Eric Singer. Po tych wydarzeniach zespól zdecydował, że europejska trasa, (choć była już zaplanowana) zostanie przesunięta na wiosnę 2002. Z upływem czasu okazało się jednak, że i ten termin nie doszedł do skutku. Jak już na początku lat 80-tych rozpoczęły się problemy z Ace Frehley´em, któremu brakuje chęci i ...motywacji ($) do wspólnej gry z KISS. Choć nikt jeszcze oficjalnie nie potwierdził odejścia Ace z zespołu, to coraz częściej na scenie pojawia się Tommy Thayer. W oficjalnym składzie zespół wystąpił w 2002 roku jedynie na Ceremonii Zakończenia Olimpiady w Salt Lake City, gdzie zagrał "Rock And Roll All Nite". Poza tym historycznym wydarzeniem nic się w Kiss nie dzieje. Po raz kolejny została przesunięta data wydania Alive IV, o tournee cisza i tylko wydawcy gadżetów nie pozwalają fanom zapomnieć o KISS. Gene Simmons trudni się wydawaniem magazynu "Tongue", Paul jak nigdy dotąd zajmuje się swoją rodziną, Ace oprócz budowy domu pracuje nad swoim solowym projektem, a Eric Singer koncertuje z bardziej lub mniej znanymi grupami. We wrześniu 2002 na rynku ukazuje się składanka "The Very Best Of KISS". W październiku rozpoczynają się przygotowania do koncertu grupy z orkiestrą symfoniczną, który odbędzie się pod koniec lutego przyszłego roku w Melbourne. Ace Frehley w programie radiowym swojego kumpla Eddiego Trunka oświadcza, że nie jest już członkiem grupy i nie zamierza kontynuować kariery w tym zespole. 28-go lutego 2003 grupa zagrała w Melbourne koncert ze stowarzyszeniem orkiestry symfonicznej. Do zespołu wrócił Peter Criss, a na gitarze solowej zagrał przyjaciel grupy Tommy Thayer, który od tego koncertu jest już prawowitym członkiem zespołu. Prosto z Australii KISS udali się na krótkie tournee po Japonii gdzie między innymi w słynnej Budokan Hall zagrali trzy (do ostatniego miejsca wysprzedane) koncerty. Dzień po ostatnim koncercie w Yokohamie grupa wystąpiła w znanym kasynie w Las Vegas. 15-go kwietnia umiera nagle pierwszy road-manager Kiss Sean Delaney. W czerwcu 2003 ukazuje się nowa książka Simmonsa zatytułowana "SexMoneyKiss". Kilka dni później na rynku ukazał się podwójny album zatytułowany "KISS Symphony Alive IV", który zawiera materiał z lutowego koncertu w Melbourne. 2-go sierpnia koncertem w Hartford rozpoczęła się wspólna amerykańska trasa koncertowa KISS i Aerosmith, która będzie trwać aż do końca października. W sierpniu wydana została kolejna składanka "The Best Of KISS: The Millennium Collection. Na początku września w sklepach ukazało się podwójne DVD z “koncertem symfonicznym” grupy. Natomiast w październiku ukazała się książka okrzyknięta "oficjalna biografia KISS" i zatytułowana "Behind The Mask". W listopadzie ukazuje się DVD "The Lost 1976 Concert" zawierające czarno-biały materiał z trasy z 1976 roku. Na początku grudnia album KISS Symphony-Alive IV otrzymuje status podwójnej platyny. W roku 2004 kontrakt z Peterem Crissem nie został przedłużony i na kolejnym tournee po Australii, Japonii i Stanach za bębnami zasiadł Eric Singer. W lutym wydana zostaje kolejna płyta z coverami KISS zatytułowana "Spin The Bottle". Na płycie tym razem udzielają się takie sławy jak Dee Snider, Mark Slaughter czy Lemmy Kilmister. W marcu na rynku pojawia sie DVD "20th Century Masters: The Best Of KISS" zawierające pięć teledysków z okresu 1982-1987. W czerwcu wydana została druga część składanki "The Best Of KISS: The Millennium Collection 2" a w sierpniu firma Universal Music wypuszcza na rynek kolejną kompilację zatytułowaną: KISS Gold (1974-1982). Nowa trasa zatytułowana Rock The Nation trwała cztery miesiące i została zakończona koncertem w stolicy Meksyku - Mexiko City. KISS zagrał łącznie 57 koncertów w składzie z Ericiem Singerem i Tommy Thayerem. Gene Simmons w tym samym roku wydaje swoją drugą (po 1978 roku) solową płytę zatytułowaną "Asshole". Płyta ta nie zostaje jednak dobrze odebrana przez krytyków, a nawet przez fanów Demona. 28-go września w Stanach ukazuje sie DVD "Speaking On Tongue" zawierające materiał w całości poświecony Gene Simmonsowi. 12-go października Paul Stanley poddał się operacji lewego biodra. Pod koniec roku pojawiają sie przypuszczenia, że grupa w 2005 zawita do Europy. Czy to prawda i czy tylko na jeden koncert? Zobaczymy. Źródło: www.kiss-polska.com |
|